एक अश्रू

एक अश्रू ओघाळला,
आणि गालावर येऊन बसला.
मी काही बोलायाच्या आत,
माझ्याकडे बघून हसला.

वरुन मला म्हणतो कसा,
ए वेड्या तू एवढा दुखी कसला.
काय अस झाल तुझ की,
तू एवढा रुसून बसला.

सुख-दुखाचा आलेख नेहमीच,
होत असतो वरखाली.
चिंता करत नको बसू,
यानेच तर आयुष्यात रंगत आली.

दररोज एक नवीन पहाट,
एक नवीन दिवस उजडतो.
ए रड्या आता रडू नकोस,
तुझी सरी दुख: घेऊन मी निघून जातो.