अनामीक - १

बिस्किट खाणारा बोका
खरा.
विहीर खननारे मजूर
झुंज़तात.
लाइफस्टाइल सांभाळून
जगतात लोक.
पाच बोटांवर तीन शन्ख
दोन चक्र.

आईन्स्टाईन मात्र शोध लावत मेला...

लायब्ररी रोज़ भरते पोरांनी
सकाळ संध्याकाळ.
हाताना कंप सुटतो
लिहिताना.
सोमा सुनेच्या अंथरुणात
घुसतो
सिगारेटी फुन्कल्यावर
नुसता धुरच राहतो.

होकायंत्र उत्तर दिशा दाखवत राहत...

तृतीय पन्ती गाणे म्हणतात
भसाड्या आवाजात.
दारू दिली तर
कावळा शिवतो.
कामाठी पुरात अजूनही
शनीचा वास आहे.
मीही पिक्चर पाहाताना
पॉपकॉर्न खातो.

जगात तीन सेकंदाला एक पोर जन्माला येत राहत...

जग तुझ माझ

जग तुझ
रंगांनी नटलेल
जग माझ
दंग्यान्नी पेटलेल
जग तुझ
फुलांचा गंध
जग माझ
धर्मान्ध
जगात तुझ्या
शिम्पल्यातले मोती
जगात माझ्या
भाषा आणि जाती
जगात तुझ्या
वारे तारे आम्ही सारे
जगात माझ्या
द्वेशाचे निखारे
जगात तुझ्या
सगळे सुंदर सगळे सारखे
जगात माझ्या
सगळे एकटे, सगळे पारखे

जग तुझ
निळ आकाश
जग तुझ
सुर्याचा प्रकाश
जग तुझ
सागराची गाज
जग तुझ
हिरवाइचा साज

कस रे जग तुझ इतक सुंदर निवांत ?
का माझ जग अस अस्वस्थ अशांत ?
देशील का तुझ्या जगातला थोडासा गारवा ?
थोडासा प्रकाश आणि एक पांढराशुभ्र पारवा... ?